Your blog category
15.22 29.07.2024 Sana renkli bir gömlek vermişler. Desenleri var. Ejderhalı, dinozorlu! Bozuk da bir pantolon vermemişler mi? Kumaş, ütüsü az. “Al bunları!” demişler, kunduranı hep yumurta topuk san diye şarkılamışlar güpegündüz. Bugün bir pisuvar bekçisi olmaya karar verdiğim ilk gün işte. Esmer gözlüklerime mendil değdirip bulvara çıktım. Hatalarımı düşünürken sıcaktan Devamı…
Lise yıllarında bir pilavcımız vardı, Çapa Pilavcısı. Selim Sabit yokuşunun başında küçük, tatlı bir dükkan. Okul çıkışlarında uğrar, ucuza nohutlu pilav, pilav üstü tavuk yerdik. Civardaki öğrencilerin uğrak mekanıydı. Kimse çok sevdiğinden ya da bayıldığından gitmezdi oraya. Makul fiyata karnını doyurmanın adreslerinden biriydi sadece. Öğrenciler yiyip içtiklerinin, giyip tükettiklerinin hesabını Devamı…
‘’Dalgalar yükseliyor’’ Annesi Lisa ile kayalıklardaki bir evde yaşayan küçük Sosuke oynamak için tek başına deniz kıyısına indiği bir gün dalgaların karaya sürüklediği tuhaf bir şey fark eder. Karaya vurduğu için zorlukla nefes alan, küçük, tatlı bir canlıdır bu. Küçük Sosuke bunun bir japon balığı olduğunu düşünür ve ona Ponyo Devamı…
Herkese gülmekler dağıtıyorum bugün. Şuncacık kahkaha olsun diyedir. Yarım kalan yazılar gibiyim. Kahrolası yazıtlardan korkuyorum. Eski zaman askerleri üzerime gelmeyin. Meşinlerle kargılarla gelmeyin. Kelimelerim tükeniyor ve yorgunum. İşkodralar beni anlatıyor. Çetinceviz mektubum gelmiş orta ikiden ayrılan çocuklar için vazifelidir. Sözdizimine düşman vazifeler ülkesinden bahaneler ülkesine kaçıyorum. Daha neler diyorum, nasıl, Devamı…
Kötü şiir yazınca diz kapaklarından vurulan o pek meşhur şair, bir gün Sudan ülkesinde haytalarla hayat üstüne hayyamvari diyaloglarını sürdürürken aklına dank etmiş: bir şeyler yapmalıyız. Bakınız bu bir biyografyadır! Eski mektepte kümeleşim arkadaşlarıyla bireysel hasbihallere meylederken, kantine düşen kurşun cemresiyle de diz kapaklarından vurulabilirmiş. Amancak bunu kendine yediremiyor. O Devamı…